Διατηρώ μελίσσια στην Παράβολα και διαβάζοντας την ανακοινωση σας με προβλημάτισε ο τρόπος αντιμετώπισης κάτι ανάλογο έγινε στην ΑΤΤΙΚΗ αλλά εκεί ήταν μέσα στον αστικό ιστό και οι δήμαρχοι είχαν απέναντι τους πολίτες που ενοχλούνταν από τι μελιτοεκκρισεις και από την άλλη το κέρδος από τους ψεκασμούς γιαυτο σχετικά με την ευαισθησία σας για το δάσος της Παραβόλας σας αναφέρω τα παρακάτω:
1. Το μελιτογόνο έντομο "marchallina hellenica". Δεν είναι ”ασθενεια”.
2. Το μελιτογονο έντομο "marchallina hellenica” παράγει μελιτοεκκρισεις για τις μέλισσες και προσφέρει στην εθνική οικονομία.
3. Υπάρχουν πευκοδάση (Εύβοια Χαλκιδική Θάσο) που ο εργάτης συνυπάρχει για χιλιάδες χρόνια.
4. Το δάσος δεν έχει μόνο πεύκα.
5. Στα σημεία που είναι μόνο πεύκα είχαμε μεγάλη ζημία με τον καταστροφικό αέρα το 2011.
6. Μεγάλη ζημία από ξήρανση έχουμε στην αρχή του δάσους επειδή άλλαξε το οικοσύστημα όταν σταμάτησε να λειτουργεί η παλιά διώρυγα λόγο μεταβολής της υγρασίας στην περιοχή.
7. Με τον ψεκασμό δεν θα έχουμε οικολογική καταστροφή ;
8. Για τον ψεκασμό δεν θα χρειαστούν φάρμακα άρα χρήματα κερδίζοντας οι διάφορες εταιρίες και τα οποία είναι όλα εισαγόμενα;
Σας αναφέρω μια τεκμηριωμένη εργασία της ΣΟΦΙΑΣ ΓΟΥΝΑΡΗ ΕΡΕΥΝΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΙΑΓΕ που έχει παρουσιάσει σε διάφορα συνέδρια από το (2007) Όσοι πρότειναν ψεκασμό έχουν να παρουσιάσουν κάτι αντίστοιχο Η μόνο τα φάρμακα;
Επίδραση του παρασιτισμού του M . hellenica στο πεύκο - ξενιστή
Η επίδραση του παρασιτισμού του Marchalina hellenica στο πεύκο – ξενιστή δεν έχει
μελετηθεί. Προφανώς στα τουλάχιστον 200 χρόνια συμβίωσης του εντόμου με το
δέντρο, δεν είχαν παρατηρηθεί προβλήματα μερικής ή ολικής νέκρωσης δέντρων.
Μάλιστα υπάρχουν αναφορές, όχι αποτελέσματα έρευνας, αλλά αναφορές
(Αβτζής,1985, Gürkan, 1989) ότι ο παρασιτισμός δεν επηρεάζει αρνητικά την υγεία
του πεύκου, ενώ μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχαν αντίστοιχα και αναφορές για αρνητική
επίδραση. Μόνο την τελευταία πενταετία άρχισαν να πληθαίνουν οι αναφορές ότι ο
παρασιτισμός από το M. hellenica ‘σκοτώνει’ τα πεύκα. Βέβαια παραμένουμε στο
επίπεδο των αναφορών, καθώς αυτές οι απόψεις σε καμία περίπτωση δεν
υποστηρίζονται από επιστημονικά ευρήματα.
Πράγματι υπάρχουν άλλα είδη εντόμων, που ανήκουν μάλιστα στην ίδια οικογένεια με
το M. hellenica, στα Margarodidae, όπως το Icherya purhasi και Matsucoccus feytaudi
τα οποία έχουν προκαλέσει εκτεταμένα προβλήματα στα φυτά που παρασιτούν,
γεγονός που πιστοποιείται από επιστημονικά ευρήματα.
Με ποιους τρόπους αλήθεια ένα κοκκοειδές μπορεί να βλάψει το φυτό ξενιστή. Με
άμεσους και έμμεσους. Στους άμεσους αναφέρονται η επίδραση στη φωτοσυνθετική
ικανότητα του φυτού, στην ικανότητα αξιοποίησης των αποθεμάτων νερού και
θρεπτικών συστατικών ή έμμεσα στην επίδραση της ανάπτυξης του φυτού με την
μείωση της βιομάζας του (νέκρωση κλαδιών και .απώλεια φύλλων), ή με την ανάπτυξη
μυκήτων ή άλλων παθογόνων οργανισμών.
Όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση το M. hellenica δεν εγκαθίσταται στα φύλλα, άρα
δεν υπάρχει άμεση επίδραση στη φωτοσυνθετική ικανότητα του φυτού, ο
ανταγωνισμός για τα αποθέματα νερού έχει μελετηθεί για άλλα κοκκοειδή και δεν
θεωρείται σημαντική (Vranjik & Gullan, 1990), το ίδιο και για τα θρεπτικά συστατικά
(Schaffer & Mason, 1990).
Επομένως για να διερευνηθεί η επίδραση του παρασιτισμού του M. hellenica στο πεύκο
θα πρέπει να μελετηθούν οι έμμεσες συνέπειες αυτού. Προς αυτή την κατεύθυνση και
ύστερα από πρόσκληση της Γεν. Διεύθυνσης Δασών στις 25/11/2004 αποφασίστηκε η
οργάνωση ενός ερευνητικού προγράμματος, με τη συμμετοχή ερευνητών όλων των
συναφών ερευνητικών πεδίων, εντομολόγων, δασολόγων, φυτοπαθολόγων, και με
επιστημονικό υπεύθυνο και συντονιστή τον κο Αβτζή, Δασολόγο, ο οποίος άλλωστε
έχει και στο παρελθόν ασχοληθεί με το θέμα. Στόχος του προγράμματος θα ήταν η
διερεύνηση της επίδρασης του παρασιτισμού του M. hellenica στο πεύκο – ξενιστή.
Δυστυχώς αν και το πρόγραμμα ολοκληρωμένο κατατέθηκε στο Υπ. Γεωργικής
Ανάπτυξης & Τροφίμων, ποτέ δεν εγκρίθηκε και έτσι ακόμη και σήμερα κανείς δεν
μπορεί με σοβαρότητα να υποστηρίξει την επικινδυνότητα του M. hellenica.
Άλλωστε η επίδραση του παρασιτισμού του M. hellenica στο δέντρο αποτελεί σύνθετο
φαινόμενο, όπως άλλωστε και η σχέση του με τον ξενιστή του.
Ο Saakyan-Baranova (1964) αναφέρεται στον συγχρονισμό που αναπτύσσεται μεταξύ
της ανάπτυξης του φυτού κατά τη διάρκεια του έτους και του βιολογικού κύκλου του
παρασίτου, ενώ οι Blumberg & Swirski (1977) αποδεικνύουν την επίδραση της
ποιότητας - υγείας και του είδους του ξενιστή στην φαινολογία του παρασίτου.
Αντίστοιχα οι Marotta & Tranfaglia (1997) αναφέρονται στο ιδιαίτερα ενδιαφέρον
φαινόμενο της φαινο-ανοσίας (phenol-immunity), το οποία πολλές φορές υποτιμάται
κατά την μελέτη της σχέσης των Coccoidea με τον ξενιστή, ενώ μπορεί να επηρεάσει
την αναπαραγωγική ικανότητα του εντόμου, και την ανάπτυξη του πληθυσμού του στο
δέντρο. Σύμφωνα με το ‘σύνδρομο’ της φαινο-ανοσίας η ανθεκτικότητα του ξενιστή
στην προσβολή από το παράσιτο μπορεί να διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή,
κατά τόπους στην ίδια περιοχή ή και από δέντρο σε δέντρο της ίδιας περιοχής
(Flanders, 1970). Μπορεί επίσης η διαφοροποίηση αυτή να είναι μόνιμη ή περιοδική,
με την μόνιμη να ελέγχεται γενετικά, ενώ η περιοδική να σχετίζεται με μη ευνοϊκές
περιβαλλοντικές συνθήκες για το φυτό ξενιστή, κλιματολογικές συνθήκες, σύσταση
εδάφους κ.α. (Smirnoff & Valero, 1975).
Στην περίπτωση του παρασιτισμού του M. hellenica στο Pinus halepensis και Pinus
brutia στην Ελλάδα είναι γεγονός ότι είναι σύνηθες το φαινόμενο να παρουσιάζονται
δέντρα προσβεβλημένα και μη στην ίδια περιοχή, όπως και υπάρχουν ολόκληρες
περιοχές στα πεύκα των οποίων τα M. hellenica δεν εγκαθίστανται. Ταυτόχρονα όμως,
και αυτό ίσως είναι το πιο σοβαρό, παρατηρήθηκε - σε διάστημα μόλις 4 χρόνων – η
κατάρρευση του πληθυσμού του M. hellenica σε εκτεταμένες περιοχές της Εύβοιας
συγκεκριμένα και της Κρήτης και η εκ νέου ανάκαμψή του.
Η πληθυσμιακή πυκνότητα του M. hellenica στην Κ. Εύβοια και στην Κ. Κρήτη κατά
τον μήνα Ιούλιο ήταν 0,44 και 0,09 έντομα/cm2 αντίστοιχα, ενώ τον ίδιο μήνα του
2005 ήταν 1,07 και 2,01 έντομα/cm2. Παρατηρούμε δηλαδή μία τεράστια διαφορά μέσα
σε πολύ λίγο χρόνο.
Εν. κατακλείδι η σχέση του M. hellenica με το πεύκο είναι πολύπλοκη και συνισταμένη
πολλών παραμέτρων. Για να μπορούμε να ελέγχουμε την πληθυσμιακή ανάπτυξή του
και για να μπορεί να βρεθεί μέθοδος αντιμετώπισης ενδεχόμενων εξάρσεων, θα πρέπει
να γνωρίσουμε αυτή τη σχέση και τους παράγοντες που την επηρεάζουν . Μέχρι να
γίνει αυτό καμία σοβαρότητα δεν έχουν αφορισμοί όπως «το M. hellenica θανατώνει τα
πεύκα» ή ότι «οι πληθυσμοί του M. hellenica αυξήθηκαν δραματικά τα τελευταία
χρόνια με ανθρώπινη επέμβαση και αυτό απέβη μοιραίο για το δέντρο».
Και φυσικά επεμβάσεις με ψεκασμούς στα δέντρα, όπως πρόσφατα αποφασίστηκε από
το Υπ. Γεωργικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, θυμίζουν το γιατρό που κόβει το μέλος που
νοσεί και μετά ψάχνει τα αίτια της ασθένειας.
Σ.Ε
