«Μπαρ με γυναίκες»… -ή όπως αλλιώς είναι γνωστά- διαφέρουν από τους υπόλοιπους χώρους νυχτερινής διασκέδασης, γιατί εκτός από το ποτό, προσφέρουν τη δυνατότητα γυναικείας συντροφιάς στους πελάτες τους.
Η συγκεκριμένη…

κατηγορία, ανδρικής διασκέδασης, όπως αναφέρει το cityvoice, άνθισε τη δεκαετία του 1980 στο Αγρίνιο, και στη δεκαετία του 1990 εξαπλώθηκε και στην υπόλοιπη Αιτωλοακαρνανία, ενώ σήμερα ο αριθμός των συγκεκριμένων μπαρ αυξήθηκε θεαματικά σε όλο τον νομό, παρά το γεγονός ότι γενικότερα ο τομέας της νυχτερινής διασκέδασης έχει «χτυπηθεί» από την οικονομική κρίση.
Αυτό που εύκολα, παρατηρεί κανείς είναι ότι τα συγκεκριμένα μπαρ εμφανίζονται ακόμη και σε περιοχές όπου οι χώροι της νυχτερινής διασκέδασης γενικότερα, είναι εξαιρετικά περιορισμένοι (Καινούργιο, Παραβόλα, Παναιτώλιο, Λεπενού, Αγγελόκαστρο, Στράτου, Κατούνα, Θέρμο, Γαβαλού, Καλύβια), κυρίως στις εισόδους-εξόδους των χωριών, σε έρημα σημεία, συνήθως… στη μέση του πουθενά.
Στις περισσότερες περιπτώσεις στα χωριά, τα καταστήματα αυτά ξεκίνησαν δουλεύοντας  σαν καφέ, με τηλεόραση, αγώνες και με χαλαρό ποτό, όμως στη συνέχεια λόγω των χαμηλών εσόδων, οι καταστηματάρχες μετέτρεψαν τα καταστήματα τους σε αυτού του είδους χώρους, βάζοντας ένα- δυο κορίτσια μέσα από το μπαρ, χαμηλώνοντας τα φώτα και δυναμώνοντας τον ήχο.
Όπως τονίζει επαγγελματίας του χώρου από  το Παναιτώλιο, η διαδρομή αυτή είναι ουσιαστικά προδιαγεγραμμένη, για τον επαγγελματία, καθώς ο κόσμος αύτη την εποχή που είναι πιεσμένος, έχει ανάγκη από συντροφιά και κουβέντα για να χαλαρώσει και να ξεχαστεί, να ξεφύγει και να αφήσει για λίγο στην άκρη τις έννοιες και τις υποχρεώσεις.
Το διακριτικό γνώρισμα αυτής της διασκέδασης είναι η παρέα με γυναίκες. Γυναίκες προκλητικά ντυμένες, έντονα βαμμένες, γυναίκες αρωματισμένες και καλοχτενισμένες, οι οποίες προσλαμβάνονται στο μπαρ για να μιλήσουν με τους πελάτες και να τους «ακούσουν», ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις τα κορίτσια υπαινίσσονται το σεξ αλλά δεν οδηγούν αναγκαστικά σε σεξουαλική συνεύρεση.
H βασική υπηρεσία είναι η συνομιλία των κοριτσιών με τον πελάτη και στο πλαίσιο αυτού του τύπου οικονομικο-σεξουαλικής επικοινωνίας, δουλειά της κοπέλας ως ομιλήτριας και ακροάτριας είναι να κάνει τον πελάτη να νιώθει άνετα, ξεχωριστός και σπουδαίος… με μοναδική προϋπόθεση, να κεράσει ο πελάτης ένα ποτό.
Σε αυτά τα μπαρ, εκτός από τα αλκοολούχα ποτά που διατίθενται σε οποιοδήποτε μπαρ ή άλλο χώρο διασκέδασης, πωλείται στους πελάτες μια ειδική κατηγορία ποτών που προορίζεται να καταναλωθεί από τις κοπέλες το «γυναικείο» που κοστίζει 20 ευρώ, με το απλό ποτό να κοστίζει περίπου 5 με 6 ευρώ.
Ένα άλλο στοιχείο που έχει αλλάξει η κρίση στη διασκέδαση αυτού του είδους είναι η εθνικότητα των κοριτσιών που εργάζονται στα μπαρ. Κατά το παρελθόν είχαν καταγωγή από Ρωσία-Ουκρανία, και σήμερα έχουν αντικατασταθεί από Ρουμάνες και Βουλγάρες, οι οποίες έχουν μικρότερα μεροκάματα, ή εργάζονται  με ποσοστά από τα κερασμένα ποτά.
Η αστυνομία έχει επιδοθεί σε συχνούς και αυστηρούς ελέγχους τόσο στο κομμάτι που αφορά στην άδεια λειτουργίας των καταστημάτων, αλλά και στον έλεγχο των κοριτσιών που εργάζονται στα συγκεκριμένα καταστήματα, κατά πόσο δηλαδή διαθέτουν τα απαραίτητα έγγραφα- άδειες για παραμονή και εργασία στην χώρα.